En zoru ölum sanirlar, asil zor olan geride kalanlar icindir... Bunu yasayan bilir.
Onu birakmak, topragin altina ellerinle yerlestirmek....
Uzerini toprakla örterlerken gidemezsin yanindan, nasil orda yalniz birakacagim diye uzulursun. Birakip dönemezsin hayata.. Yasamaya nasil devam edecegini bilemezsin..
Ama baska carende yoktur, dönmek zorundasindir...
Acin hic dinmez yureginde.. Sadece alisirsin o aciyla yasamaya. (Aklin hep O'nda kalsa bile..)
Arada bir ansizin ilk gunki gibi bir aci cöreklenir yuregine, bir anlik kriz gibi dusun.. Kisa sureli, gecici ama agir bir kriz..
Napsak bo$, istedigin kadar bekle, bugune kadar söylemedigin kadar onu sevdigini söyle, gelecekle ilgili butun sözleri ver.. Ama artik onu geri getiremezsin..
Yapabilecegin tek sey, ona layik olmaya calismaktir..
Kaybettiklerinizin acisini yasarken, kaybetmediklerinizin kiymetini bilmeyi unutmayin...
