Yoksa siz de anlam veremediklerimizden misiniz?

Cedric cok zeki bir cocuk olmasina ragmen ileri göruslu degil. Cunku 25 yasindaysaniz eger hayat cok boktan.. (8 yasinda olasim geldi.)

Hic bir yere ait degilim suanda. Ne isvec'e ne de Turkiye'ye..
Beni bekleyen bilinmeze ve belirsizlige dogru adim adim yaklasirken tum yakinlarimla iliskim kesilmis; cesitli irk, din, dil ve cinsiyetten, hic tanimadigim insanlarla kayitsiz sartsiz bir teslimiyet icinde, ayni kaderi paylasiyorum.. Ne kadar cok insan var burada... Beyazi, zencisi, uzakdogulusu, hispanigi.. Dunya uzerinde konusulan dillerden kac tanesi kulagima caliniyor, bilemiyorum. Tam bir insan ve ses kalabaligi! Öylesine yogun ki bogulacak gibi oluyorum bir an. Sadece bazen, özellikle yalniz kaldigim zamanlarda, ruhumun benden cok daha yasli oldugu hissine kapiliyorum.

Bu yil ki$ zorlu geciyor. Stockholm, buzlar ulkesine döndu.. Her yer dev bir buz pisti görunumunde.. Yurumek bir yerden bir yere gitmek buyuk sorun.. Her seye ragmen ihtisamli bir göruntusu var bu sehrin, kartpostallarda bile göremeyecegimiz guzellikte. Ama bir sehiri sevmek icin onun guzelliginden cok "burada yasayabilir miyim? " diye sorarim kendime.. Hani derler ya "insan dogdugu yerde degil, doydugu yerde yasamali" diye, ben buna kesinlikle katilmiyorum. Bence insan kendini mutlu hissettigi yerde yasamali..

Bir yerlere yerlesip de kendini tamamen oraya ait hissetmis insanlar var mi? Varsa buna ulasmak icin neler yaptilar? Ne yediler, ne ictiler?

Sanirim memleketi özledim ben simitcisinden, balikcisina, seyyar saticisindan, pazarcisina. herkesi hepsini.

Sen istedigin kadar planladigini zannet gelecegi, o gene bildigini okur ve hayatin insana neler getirecegi hic belli olmaz. Her seye hazirlikli olmak gerek.Bu yil bizim ailenin ameliyat yili oldu sanirim. Önce babaannem riskli bir ameliyat gecirdi ve kaldiramadi hayati veda etti. Sonrasinda ablam, her ne kadar basitte olsa bizi endiselendirmeye yeten bademcik ameliyati oldu. Yarinsa babam prostat ameliyati olacak ve ben yanlarinda olamayacagim.. Siradakiyse benim, daha önce bahsetmistim size kistlerden. Ama elimden geldigince erteliyorum, nereye kadar kacacaksam artik. Bakma sen bana okur, arada bir böyle depresirim ben, kimseye belli etmem aslinda ama bugun doldu tasti icimdekiler.. Allah daha buyuk kederler göstermesin, hic biri hallolunmayacak seyler degil ama insan yine de huzunlenmekten kendini alamiyor iste.
Varolus demek tatminsiz olmak demektir. Ne secim yaparsak yapalim, ya da ne yasarsak yasayalim hayat daima noksan kalacaktir bir yaniyla..

Saygi duyulacak bir tarafiniz varsa o tarafiniza saygilarimla... iyi geceler.

Not : fotograflar 2008 yazindan kalma eski fotograflardir.