2 Mayıs 2011 Pazartesi

Geride kalan olmak.



En zoru ölum sanirlar, asil zor olan geride kalanlar icindir... Bunu yasayan bilir.
Onu birakmak, topragin altina ellerinle yerlestirmek....

Uzerini toprakla örterlerken gidemezsin yanindan, nasil orda yalniz birakacagim diye uzulursun. Birakip dönemezsin hayata.. Yasamaya nasil devam edecegini bilemezsin..
Ama baska carende yoktur, dönmek zorundasindir...
Acin hic dinmez yureginde.. Sadece alisirsin o aciyla yasamaya. (Aklin hep O'nda kalsa bile..)
Arada bir ansizin ilk gunki gibi bir aci cöreklenir yuregine, bir anlik kriz gibi dusun.. Kisa sureli, gecici ama agir bir kriz..

Napsak bo$, istedigin kadar bekle, bugune kadar söylemedigin kadar onu sevdigini söyle, gelecekle ilgili butun sözleri ver.. Ama artik onu geri getiremezsin..
Yapabilecegin tek sey, ona layik olmaya calismaktir..

Kaybettiklerinizin acisini yasarken, kaybetmediklerinizin kiymetini bilmeyi unutmayin...

10 yorum:

Bir umut Bir dokunus dedi ki...

Dediklerinde okadar haklisinki her bi kelimene katiliyorum, icim hala aciyor yaniyor hala hersey cok tazeymis dünmüs gibi geliyor 1 yil gecmesine ragmen.. Rabbim kiymet bilenlerden eylesin insallah herseyin hayirlisini ölümünde hayirlisini nasip etsin insallah yüce rabbim.. Bu duygulari okadar iyi anliyorumki okurken gözlerim dolu dolu oldu aglarken buldum kendimi birden kulaklarimda tlf cinlamalari ogünün haberi geldi kulaklarima film seriti gibi gözlerimin önünden gecti koca 1 yil rabbim kalanlara sabir versin cok aci insan unutamiyor ama bununla yasamayi ögreniyor mecburuz bunada.. Kiymet bilmek cok önemli rabbim keske dedirtmesin hic birimize.. kendine iyi bak canim optum.

Leylak dedi ki...

Çok içtenlikli bir post olmuş élla!
İnsanlar hüzünlü saatlerini bazen yaslı duygularla bezerler, zaman herşeyin ilacıdır düşünümleriyle, unutulanlar başımın tacı, sırada unutulacaklar vardır "yek kalemlik emtia" pradoksluğunda..Tüm bunlar insacıl yaşamanın doğasında vardır yadırganmamalı.:)
Kokusunu algılayamadığı leylağın aromasını hissedebilir mi eşref-i mâhluk! edebiliyor yadına düştüğünde, yada en sevdiği sevgi düşlerine paranoyaklar üşüştüğünde.
Geçenler, gidenler, vefasız, vefalı naifi hercaisi hepsi unutulur, yaşamın gerçeğidir çeşnilerin hepsi, beleğtekiler silinmezse yeni kayıtlar mümükün değildir edasıyla benimsetmiş zihnini! o yüzden unutulmağa odaklıyor içgüdüsünü:)
Bir avuç toprakla örtülmeğe gerek duymayalım (unutulmak) unutmak adına, insan içsesinin nüksediş gerçeğini değiştiremezki! 30 yıl bir gün aksatmadın sevdiğinin kabrini ziyaret edenleri biliyorum ben, sevdiğiyle ilk buluşma sonrası, arkasından "sümsüğün teki" diyenleride.:)

Artık bana da leylağın kokusu pek hoş gelmiyor, nıckimi değiştirmeğe söz verdim kendime, unutulmama pahasına, yinede umar olacağını pek sanmıyorum:'))
sevgiler.

Urfa Tutkunu dedi ki...

"Kıymetlim" dediğim göz bebeğim büyükbabamda yaşadım bu duyguları ilk. Dört yıla yaklaştı ama hala hatırladıkça burnumun direği sızlar. Cümlemize Allah (cc) sabır versin.

Gezi/yorum... dedi ki...

İnsanlar uykudadır ölünce uyanırlar.. (Hz.Ali)
ölmeden önce uyananların özelliklerinden biride hayatta kalanların değerini bilmek, bu dünyanın geçiciği içinde kalb kırmamak, iyi bir insan olmaktır...

Melisa dedi ki...

Ağladım okurken.Düşününce anlıyo insan, düşündürdüğün için teşeküürler.. İyi ki varsınn

Toyin O. dedi ki...

Nice looking blog, thanks for sharing:)

Reyhani dedi ki...

Çokk duygusal,bir okadar insana dair gerçek mi gerçek bir yaklaşımm...Paylşımınız çook etkileyici vee yaına ek olarak resimler...Bazen çook etkiliyor insanı..paylaşımınız harika ..takibimdesinizz
Çoook sevgilerrr

Maddalena dedi ki...

lovely!

éLLa Çiça dedi ki...

Tesekkurler canlar, Allah hepimize sabir versin.. Beterinden saklasin.

yoncatoptan dedi ki...

Tüm annelerin anneler gününü kutlarım